تنگی مجدد عروق بعد از آنژیوپلاستی چیست؟
به تنگ یا مسدود شدن شریان درمان شده پس از فرایند آنژیوپلاستی ری استنوزیس گفته می شود. این عارضه یکی از عوارض درمانی آنژیوپلاستی بوده که شیوع آن رو به افزایش است.
تنگی مجدد عروق را می توان در هر دوی اصطلاحات آنژیوگرافی و معیار های بالینی جای داد. تنگی مجدد عروق بعد از آنژیوپلاستی در مطالعات مختلف تعاریف متفاوتی دارد.
اغلب مطالعات، بروز این عارضه را در حدود ۴۰ درصد و در برخی مطالعات، این مقدار را در حدود ۳۶ درصد بیماران بیان کرده اند.
علائم ری استنوزیس
افراد مبتلا به ری استنوزیس ، تغییرات نوار قلبی و افزایش آنزیم های قلبی را تجربه خواهد کرد. این افراد باید سریعا مورد آنژیوگرافی قرار بگیرند و لخته موجود در داخل استنت به هر روش ممکن کنار زده شود و خونرسانی قلب بهبود یابد.
گاهی اوقات گرفتگی استنت می تواند تدریجی باشد. به این معنی که سلول های خاصی در داخل استنت جایگزین می شوند و باعث می شوند که قطر استنت به تدریج کاهش یابد. معمولا کم سرو صدا تر هست و افراد اظهار می کنند با حرکت و راه رفتن دچار درد سینه می شوند.
علامت نمایان در اغلب این بیماران، آنژین وابسته به فعالیتی است که حالت پیش رونده دارد. بیماران گهگاه دچار آنژین ناپایدار و به ندرت دچار سکته قلبی ناگهانی ( انفارکتوس حاد میوکارد ) می شوند.
در بیمارانی که دچار درد مکرر سینه بیش از ۶ ماه پس از فرایند آنژیوپلاستی کرونری هستند، اطلاعاتی یافت شده که می تواند در پیش بینی امکان ابتلای آن ها به این عارضه مفید باشد. دلیل این امر به احتمال زیاد ضایعات کرونری جدید است.
چه زمانی تنگی مجدد عروق بعد از آنژیوپلاستی رخ می دهد؟
بیمارانی که ۱ تا ۶ ماه پس از آنژیوپلاستی علائم رایج آنژینی را بروز می دهند، به احتمال زیاد به این عارضه مبتلا می شوند. اما در کل،اغلب بیماران مبتلا به ری استنوزیس، علائم آن را ظرف ۳ ماه پس از آنژیوپلاستی بروز می دهند.
در بیمارانی که علائم این عارضه را دارند، آزمایش غیر تهاجمی برای تشخیص قطعی لازم می باشد.
به نظر می رسد اگر تست استرس ورزشی به کمک تالیوم منفی باشد، نشان می دهد فرد به این عارضه مبتلا نیست. این آزمایش می تواند در بیمارانی مفید باشد که علائم غیر طبیعی تری را بروز می دهند.
بیشتر مطالعه کنید : در طی درمان آنژیوپلاستی چه خطراتی وجود دارد ؟
درمان تنگی مجدد عروق بعد از آنژیوپلاستی
انجام آنژیوپلاستی مجدد، درمانی است که اغلب در درمان این عارضه به کار گرفته می شود. با این حال، جراحی بای پس شریان کرونری یا دارو درمانی نیز می توانند درمان های جایگزین مناسبی باشند. میزان موفقیت بالینی با آنژیوپلاستی مجدد بیش از ۹۰ درصد بوده و بروز عوارض شدید نیز نادر است. با این حال، تنگی مجدد عروق در درصد چشم گیری از این بیماران بروز می کند.
بیمارانی که به چنین گرفتگی عود کننده ای دچار می شوند در نهایت با انجام آنژیوپلاستی های مجدد نتیجه می گیرند. با این حال، بسیاری از این افراد به ریواسکولاریزاسیون جراحی نیاز خواهند داشت.
رشد بافت جوشگاه (جای زخم) در درون و اطراف استنت نیز می تواند سبب ابتلا به تنگی مجدد عروق بعد از آنژیوپلاستی شود. استنت های آغشته به دارو رشد بافت جوشگاه در اطراف استنت را کاهش داده و احتمال ابتلا به ری استنوزیس را پایین می آورند. در هنگام استفاده از استنت های آغشته به دارو، احتمال ابتلا به ری استنوزیس از این مقدار نیز کمتر شده و به ۱۰ درصد می رسد.
دیگر روش های درمانی همچون پرتو درمانی می توانند در پیشگیری از رشد بافت به درون استنت کمک کنند. در این فرایند پزشک یک سیم را از طریق کاتتر به محل قرار گیری استنت هدایت کرده و سپس پرتو هایی از سیم آزاد می شوند. این پرتو ها از رشد هر گونه بافتی که می توانند سبب انسداد رگ شود جلوگیری می کنند.