مدت زمان بهبودی پس از آنژیوپلاستی چقدر است؟
آنژیوپلاستی قلب در اتاق ویژه ای با تجهیزات کامپیوتری اشعه ایکس به نام آزمایشگاه کاتتریزاسیون قلب انجام مى شود. به بیماران مقدار کمی از دیازپام (والیوم)، میدازولام (وِرسِد)، مورفین و آرام بخش هاى دیگرى به صورت داخل وریدی تزریق مى شود.
بیمار ممکن است ناراحتی جزئی در محل زخم در کشاله ران یا بازو داشته باشد. همچنین ممکن است زمانى که بالون باد مى شود ، دوره ای از آنژین را تجربه کنند. روش آنژیوپلاستی می تواند از ۳۰ دقیقه تا دو ساعت طول بکشد اما معمولا ظرف ۶۰ دقیقه تکمیل می شود.
سپس بیماران به یک تخت تحت نظارت منتقل می شوند. کاتترهای پلاستیکی که در شریان مانده اند پس از چهار تا ۱۲ ساعت از کشاله ران ، بسته به اینکه خون رقیق شده براى ثابت شدن چقدر زمان نیاز دارد ، برداشته مى شوند.
هنگامی که این کاتتر ها برداشته می شوند، منطقه به وسیله ى دست یا با استفاده از یک گیره مکانیکی به مدت ۲۰ دقیقه برای جلوگیری از خونریزی فشار داده می شود.
در بسیاری از موارد، شریان در کشاله ران ممکن است پس از خروج کاتتر لخبه زده شود . این کار باعث می شود بیمار بتواند در عرض چند ساعت پس از عمل، از تخت بلند شود .
- مراقبت های پرستاری بعد از آنژیوپلاستی
مراقبت های پرستاری بعد از آنژیوپلاستی
اکثر بیماران یک بعد از آنژیوپلاستی قلب مرخص مى شوند. به بیماران توصیه می شود که اجسام سنگین تر از ۱۰ کیلوگرم را هرگز بلند نکنند و یا تا دو هفته پس از آنژیوپلاستی اعمال شدید انجام ندهند .
این کار اجازه می دهد که ناحیه ى در شریان کرونر و هم چنین شریان کشاله ران و یا بازو التیام پیدا کنند . بیماران ممکن است بعد دو یا سه روز به فعالیت های طبیعی و فعالیت جنسی خود بازگردند.
مصرف آسپیرین پس آنژیوپلاستی برای جلوگیری از وقایع ترومبوتیک آینده (به عنوان مثال، آنژین ناپایدار یا حمله ى قلبی) باید ادامه پیدا کند. در بیمارانى که استنت گذاشته اند، یک عامل ضد پلاکت ، در اکثر موارد کلوپیدوگرل (پلاویکس) ، همراه با آسپرین برای یک سال داده می شود؛ به این دلیل که فلز در استنت ها ممکن است ایجاد لخته های خون پس از قرار دادن استنت را تحریک کند.
گاهی اوقات تست ورزش چند هفته پس از آنژیوپلاستی انجام می شود و یک برنامه توانبخشی قلبی شروع می شود. توانبخشی می تواند شامل یک برنامه ۱۲ هفته ای باشد که به تدریج فعالیت های تحت نظارت یک ساعت و سه بار در هفته افزایش می یابد. تغییرات شیوه زندگی می تواند به کاهش احتمال ابتلا به بیماری های عروق کرونر کمک کند.
شامل:
- حذف سیگار
- کاهش وزن و چربی رژیم غذایی
- کنترل فشار خون و دیابت
- کاهش سطح کلسترول خون
- کاهش کلسترول اغلب با افزودن داروهایی که نه تنها باعث کاهش سطح کلسترول می شوند، بلکه ممکن است در مقابل حملات قلبی در آینده نیز کمک کند مى باشد.