انواع فنر یا استنت برای رگ | فنر یا استنت در واقع تورینه بافته شده و جمع شده کوچکی از آلیاژهای مختلف فلزی است که بوسیله بالونی خالی بافته شده و در طی آنژیوگرافی درمانی (بنام آنژیوپلاستی )، آن را از طریق شریان کشاله ران یا دست ، وارد رگ کرونری می کنند و توسط بالونی که داخل آن است، فنر را باز می نمایند تا هم اندازه دیواره درونی رگ شود.
بالن برای باز کردن رگ بسته قلب بکار می رود و استنت روی آن زده می شود. استنت برای باز نگه داشتن شریان های کرونر قلبی یا سایر عروق بدن مثل عروق کاروتید مغزی ، عروق کلیوی و… که تنگ یا بسته شده اند، استفاده می شود.
تعبیه استنت یا استنت گذاری قلب بعد بالون زدن موجب کاهش واضح و قابل توجه عوارض روش استفاده از بالون به تنهایی مثل بازگشت فوری تنگی یا انسداد مجدد و تدریجی آن با گذشت زمان می شود. اما عوارض خاص خود را هم دارد؛ مثلا پس از کارگذاری استنت فلزی در برخی از بیماران در روزهای اول (معمولا طی ماه اول)، لخته خون در داخل استنت ایجاد میشود که بیمار بایستی مجددا تحت آنژیوپلاستی قرار گیرد و گاهی حتی بدلیل ماهیت انسداد ناگهانی و کامل، سکته وسیع قلبی و مرگ بیمار رخ می دهد.
لذا مصرف داروهای ضد تجمع پلاکتی و بروز لخته خون مانند آسپرین به همراه کلوپیدوگرل ( با نام تجاری پلاویکس ، اسویکس و…) سفارش می شود. با تجویز داروهای فوق، میزان بروز لخته خون بسیار کاهش می یابد و لذا میزان موفقیت آنژیوپلاستی افزایش قابل توجهی پیدا می کند.
مشکل دیگری که پس از این مرحله دیده می شد، ایجاد تنگی مجدد عروق ناشی از تشکیل بافت اضافی در داخل استنت یا فنر بود که معمولا ۴-۳ ماه پس از گذاشتن فنر قلب بروز می کرد. با توجه به بافت اضافی تشکیل شده در این محل (شامل سلول های طبیعی داخل رگ که بیش از حد رشد کرده بودند)، محققان به فکر استفاده از داروهایی بر روی استنت افتادند که مانع بروز این تنگی مجدد از طریق کاهش رشد سلولهای داخلی رگ شود.
لذا در سال ۲۰۰۳ با استفاده از پلی مرهای حاوی دارو که داخل استنت کار گذاشته بودند (استنت های دارویی) دارو را به صورت تدریجی وارد رگ می کردند، استنت دارویی موجب رفع این مشکل شد ولی بواسطه عدم اپیتلیالیزه شدن داخل رگ، مشکل افزایش احتمال تشکیل لخته و انسداد ناگهانی داخل رگ تا حدود یک سال باقی می ماند (بر خلاف فنر معمولی که در طی ماه اول این خطر زیاد بود) که با مصرف طولانی مدت داروهای ضد پلاکتی ، این مشکل نیز قابل حل شد.
انواع فنر قلب یا استنت
۱- استنت دارویی
۲-استنت غیر دارویی
فنر های دارویی به تدریج از خود موادی آزاد می کنند که جلوی بسته شدن مجدد استنت را تا حدی می گیرند؛ بنابراین باعث کاهش میزان بروز تنگی مجدد عروق کرونر و کاهش نیاز به انجام مجدد آنژیوپلاستی یا جراحی باز قلب در ماه های پس از آنژیوگرافی می شوند.
هرچند استنت های دارویی باعث کاهش بروز تنگی مجدد در داخل فنر و کاهش انجام مجدد آنژیوپلاستی یا جراحی باز قلب می گردند و تاثیری در طول عمر و یا مرگ و میر ندارند، اما استنت های بدون دارو نیز مرگ و میر بسیار ناچیزی دارند. پس فلسفه تولید استنتهای دارویی، افزایش طول عمر نیست، بلکه کاهش بروز تنگی مجدد در داخل فنر در بیماران خاص یا آناتومی های خاص انسداد عروقی با احتمال بالای تنگی مجدد می باشد.
این فواید بیشتر در عروق باریک و تنگی های طویل بیماران دیابتی و… رویت می گردد. لذا توصیه می شود بیمار در مورد انتخاب نوع استنت (معمولی یا دارویی) حتما نظر پزشک معالج خود را ملاک عمل قرار دهد و برای استفاده از استنت دارویی اصرار نکند.
هنگام ترخیص از بیمارستان به شما خلاصه پرونده ای داده می شود که نام و سایز فنر استفاده شده در آن ذکر شده است؛ در صورتی که نیاز به اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشید می توانید از پزشک معالج خود سوال کنید.
تفاوت بالن و فنر قلب
آیا فنر در قلب میماند ؟
فنر ها وسیله های دائمی هستند و در رگ باقی مانده و خارج نمی شوند.
مراقبت های بعد از استنت گذاری
۱-در ۶ ماه اول پس از تعبیه استنت انجام MRI ممنوع است. در مواردی که نیاز به انجام MRI بصورت اورژانسی در ۶ ماه پس از آنژیولاستی باشد، حتما با پزشک قلب خود مشورت کنید.
۲-وجود فنر قلبی باعث به صدا درآوردن زنگ خطرهای موجود در ایستگاه های بازرسی فرودگاه نمی شود.
۳-خطر انسداد فنر قلب بخصوص در کسانی که سیگاری هستند و یا داروهای ضد پلاکت ( آسپرین ، پلاویکس ، اسویکس و کلوپیدوگرل) را مرتب مصرف نمی کنند، وجود دارد.
دکتر مهرداد طاهریون
فلوشیپ آنژیوپلاستی و اینترو نشن
والولوپلاستی و پریفرال اینترونشن
برای آشنایی بیشتر و اطلاع از آدرس و ساعات کاری مطب دکتر به بخش تماس با ما سایت مراجعه نمایید.